Pani Dorotko

Bardzo dziękuje za bardzo ciekawy wpis na blogu i zamieszczenie linków do stron z lodołamaczami. Z pewnością wykorzystam w praktyce niektóre propozycje?. Nie będę ukrywać, iż czytając Pani wpisy widze siebie rozpoczynającą fascynująca podróż po meandrach kanadyjskiego e-learningu zafascynowaną odkrywanymi na nowo metodami pracy ze studentami. Opisywane przez Panią lodołamacze często wykorzystywane są również na wielu kanadyjskich kursach online. Zalicza się je do strategii motywacyjnych, które zdaniem Lynn Kirkland Harvey w bardzo istotny sposób wpływają na proces uczenia się studentów, ich intelektualny rozwoj oraz satysfakcję z kursu. Wszyscy nauczyciele, z którymi współpracuje na polu zawodowym mają za zadanie w pierwszym tygodniu kursu zobowiązać swoich studentów do zmodyfikowania informacji znajduja?cych sie? na ich profilu oraz przedstawienia sie? na forum zapoznawczym. W projekcie kursu muszą również uwzględnić i utworzyć forum, na którym uczestnicy kursów będą mieli możliwość dyskutowania na różne nieformalne tematy, które nie są związane z tematyką kursu. Te drugorzędowe elementy e-nauczyciele muszą obowiązkowo uwzględnić na etapie projektowania własnego kursu. Właściwie zaprojektowane drugorzędowe elementy kursu nie tylko stanowią fundament dla zbudowania efektywnej społeczność uczących się, lecz również zmniejszają poczucie izolacji studentów na kursie, szczególnie na początkowym jego etapie. W swoim najnowszym opracowaniu zatytułowanym ?Strategie i kryteria jakości w projektowaniu kursów e-learningowych. Praktyczne zalecenia metodyczne? omawiam również inne elementy, które obowiązkowo uwzględniamy w trakcie opracowywania i recenzowania kanadyjskich projektów e-learningowych, aby spełniały obowiązujące kryteria jakości.

Przy okazji tematyki lodołamaczy może warto tutaj wspomnieć również o innych sposobach motywowania i zachęcania studentów do aktywnego uczestnictwa na forach dyskusyjnych takich jak:

1) Zachęcanie studentów do wchodzenia w interakcję nie tylko z prowadzącym, lecz również z kolegami i koleżankami z klasy
2) Poproszenie kursantów o zamieszczenie własnej odpowiedzi na zadane pytanie, zapoznanie się z wypowiedziami kolegów i ustosunkowanie się do dwóch wybranych
3) Poproszenie studentów o sformułowanie pytania na końcu ich odpowiedzi
4) Poinformowanie studentów, że pod koniec dyskusji prowadzący losowo wybierze kilku studentów, których zadaniem będzie podsumowanie głównych punktów dyskusji/poglądów wyartykułowanych na forum.

5) Jasne wyrażanie oczekiwań w stosunku do studentów oraz określenie szczegółowych kryteriów oceny zaprojektowanych zadań i uczestnictwa w dyskusji. Ocena jakości postów nie ich liczby, czy długości.

6) Obecność e-prowadzącego minimum 3-5 razy w ciągu tygodnia. Kiedy e-nauczyciel jest widoczny i dostępny dla studentów wówczas mają oni tendencję do większego angażowania się w dialog i dyskusje toczące się na platformie. Bardzo ważna jest tu również psychologiczna percepcja, że prowadzący jest dostępny dla studentów i zawsze gotowy ich wesprzec i pomóc.

7) Tworzenie nowych wątków i komentarzy o dużej wartości merytorycznej oraz zamieszczenie postu, który podsumowuje toczącą się debatę online.

Na zakończenie wpisu jedna moja refleksja. W czasie prowadzenia e-kursów odkryłam, że umiejętność podtrzymywania motywacji studentów oraz stymulowanie ich do uczestnictwa w dyskusji online ma ścisły związek z naszymi umiejętnościami polegającymi na odczytywaniu znaczenia kumunikatów pomiędzy wierszami, naszym dążeniem do bycia fair, szczególnie dla ?niesfornych? studentów oraz interweniowania na nowo w tych sytuacjach, gdzie podjęte przez nas działania okazały się mało skuteczne m.in. poprzez zadawanie pytań i aktywne słuchanie studentów i tego co dzieje się w wirtualnej klasie.

Dziękuje i z zainteresowaniem czekam na Pani dalsze wpisy. Z chęcią również zapisałabym się na polski e-kurs przez Panią zaprojektowany i prowadzony:-)

Pani Joasiu,

bardzo dziękuję za kolejny cenny komentarz, i jakże miły :) Istotnie, jest tak, że ucząc się w COLT odkrywam różne zagadnienia związane z e-nauczaniem na nowo. Mam poczucie, że moja wiedza i doświadczenie są cenne i wcale nie ustępują tym "amerykańskim";), jednak widzę również to, że duża ich część jest wynikiem uczenia się metodą prób i błędów. Sporo działań mogę usprawnić, sporo nowych technik zastosować - świadomie (właśnie dlatego, że mam już wiedzę doświadczenie). Bardzo doceniam również udział innych uczestników kursów i możliwość uczenia się od nich.

Dziękuję za ciekawe propozycje sposobów motywowania uczestników dyskusji! Pozwoliłam sobie odwołać się do Pani komentarza w swoim dzisiejszym wpisie.

Pozdrawiam serdecznie,
Dorota Kwiatkowska