W tym roku mija 20 lat od powstania na Politechnice Warszawskiej Ośrodka Kształcenia na Odległość (OKNO). Rok 2000 to również początek, poświęconej e-edukacji, konferencji Uniwersytet Wirtualny – Model, Narzędzia, Praktyka, która nieprzerwanie organizowana jest co roku, już przez dwadzieścia lat.

Z racji jubileuszu, dyrektor ośrodka OKNO oraz twórca idei tej konferencji, profesor Bogdan Galwas przygotowuje wieloautorską monografię poświęconą polskiej e-edukacji. Do opracowania poszczególnych rozdziałów publikacji zostali zaproszeni przedstawiciele tych polskich uczelni, które od wielu lat zaangażowane są w promocję i wdrażanie kształcenia na odległość. Można śmiało powiedzieć, że rola Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie w tym procesie była szczególna, gdyż nie tylko była ona w gronie uczelni pionierów polskiej edukacji internetowej, ale także działała na rzecz promocji tej formy kształcenia przez inne podejmowane inicjatywy, wśród których bardzo ważne miejsce zajmuje e-mentor.

Na zaproszenie profesora Galwasa przygotowaliśmy wspólnie z Marcinem Dąbrowskim – pomysłodawcą, twórcą i redaktorem naczelnym czasopisma - rozdział na temat roli e-mentora, starając się pokazać, jak rozwijała się polska e-edukacja w pierwszej dekadzie bieżącego stulecia – jakie nadzieje i oczekiwania towarzyszyły temu procesowi oraz jak zmieniała się sytuacja z upływem lat. Przegląd publikowanych artykułów wskazuje też na okres stagnacji i zniechęcenia. Pytanie o to, czy obecne, wymuszone przez pandemię, przeniesienie nauczana i uczenia się do przestrzeni online wywoła trwalsze zmiany w sposobie postrzegania roli i wartości e-edukacji pozostaje na razie otwarte. Będziemy się starali, aby próby poszukiwania na nie odpowiedzi znalazły swoje odzwierciedlenie na łamach e-mentora. A na razie zapraszamy do lektury opracowania, które – mam nadzieję – zainspiruje do refleksji i dyskusji o tym, co można i warto zmienić, żeby edukacja online zagościła na stałe w polskich szkołach i uczelniach, stając się przemyślaną formą kształcenia, a nie tylko swoistym "kołem ratunkowym" w nietypowych, "zawirusowanych" okolicznościach.